Sesje u Venara

Śmierć i zmartwychwstanie

Eksploracja podziemnego kompleksu przyniosła sporo niespodzianek, trudnych wyborów a także decyzji, które mogą zaważyć na przyszłości wszystkich członków drużyny.

Kręte schody zaprowadziły drużynę do okrągłego pomieszczenia, w którym znajdował się kamienny pomnik krasnoluda. Jak się okazało był to magiczny posąg, a wręcz awatar Moradina, który przedstawił się jako strażnik świątyni. Jakkolwiek jego aura przedstawiała się neutralnie to w jego wnętrzu zaklinacze dostrzegli mroczne źródło. Niestety po krótkiej wymianie zdań, niespodziewany atak Numizmosa zmienił wszystko. W czasie walki ginie Kord oraz Numizmos i tylko późniejsze negocjacje z Mordinem doprowadziły do wskrzeszenia Korda. Niestety nie dotyczyło to Numizmosa.

Drużyna obiecując oczyszczenie świątyni ze zła, które przybyło tu przed nimi zeszła niżej gdzie czekała ich niespodzianka w postaci spotkania ze starym znajomym – Songoku. Okazało się, że jest on pod wpływem zauroczenia  żadne próby nie przyniosły skutku jego odczynienia. Dopiero  działanie Mordna zdjęło działanie czaru, po którym cała drużyna ruszyła dalej.

Kilka prób jakie przed nimi stanęło w drodze na dół udało się przejść pomyślnie i bez większych problemów. Kiedy w końcu dotarli do głównej sali świątynnej okazało się iż przebywa w niej łupieżca umysłów wraz z dwójką piekielnych ogarów. Kolejna zwycięska walka i ścieżka do oczyszczenia świątyni stanęła otworem. Niestety, nie takiego oczyszczenia drużyna się spodziewała. Olbrzymia tarcza, z napisem „Oczyść mnie” nie stanowiła większego wyzwania, jednak efekt zaskoczył wszystkich. Kiedy tarcza opadła na ze ściany, przez twór zaczęła wdzierając się woda zalewając wszystko. Ucieczka i późniejsze próby wydostana się nie przyniosły żadnego efektu i po jakimś czasie pochłonęła wszystkich…

Po przebudzeniu okazało się, że dotąd zniszczona i nadszarpnięta starością świątynia znów jest wspaniałym miejscem kultu Moradina. Co więcej po jej opuszczeniu okazało się, że nie jest już pod ziemią a wspaniałą budowlą w środku lasu. Ponowne spotkanie z Mordinem dopełniło umowy a dalsze negocjacje doprowadziło do wskrzeszenia również Numizmosa, jednak ten jeszcze nie wie jakie są tego konsekwencje…

Babau - kolejne starcie

Po rozmówieniu się z Peterem i ustaleniu kwestii przywołania ducha domowego drużyna postanowiła odpocząć, by chwilę później doszło do niespodziewanego spotkania z Kordem, który jak się okazuje od dłuższego czasu krąży w okolicy z powodu zagubienia. Po wyjaśnieniu braku Songoku, oraz krótkim opisaniu wzajemnych dotychczasowych przygód całość zasiada do kolacji celem przyzwania Maciewa, który okazuje się być zwykłym psotnikiem bez jakichkolwiek możliwości pomocy drużynie. W tej sytuacji drużyna postanawia zwrócić się o pomoc do Polewika, ducha pól lubującego się w krwi. Jednakże ten również, nie jest w stanie im pomóc gdyż jest przywiązany do pól i nie mam możliwości udania się w las na poszukiwanie ruin. Sugeruje im jednak by skontaktowali się z Wodnikiem lub Leszym. Zwłaszcza ten ostatni powinien mieć taką wiedzę gdyż las to jego domena nie mająca przed nim żadnych tajemnic. W ostatnim momencie dochodzi do przykrej konfrontacji z Peterem, który poświęcając własną krew prosi o wsparcie Polewika w celach ochrony przed drużyną a zwłaszcza przed Numizmosem.

Po tych wydarzeniach dochodzi do poważnej rozmowy w drużynie, gdyż niektórym przestaje się podobać przemiana kapłana i to jakimi pobudkami się kieruje a wszystko wskazuje na to, że droga wyznawcy Nerulla zaczyna mu się podobać.

Po udanym wezwaniu Leszego drużyna dobija z nim targu, na mocy którego mają oczyścić ruiny i zakończyć morderstwa w okolicy wioski. Kierowana jego wskazówkami oraz przewodnikiem w postaci ptaka docierają na miejsce. Tam okazuje się, iż w tym miejscu krążą jeszcze dwa demoniczne byty, z którymi muszą się zmierzyć. Dzięki wezwaniu Obrońcy z laski Ledalaca drużynie udaje się je pokonać a następnie wkroczyć w podziemia….

W służbie Thulthantar

Zgodnie z obietnicą Jeremiego kolejnego dnia większość drużyny została zwolniona z aresztu po uprzednim złożeniu przysięgi, iż nigdy więcej nie wrócą do Neverwinter i nie wystąpią przeciwko jego władcy. Niestety pogróżki Songoku wobec władcy Neverwinter spowodowały, iż jako jedyny nie dostąpił amnestii i musiał pozostać w więzieniu. Co więcej Jeremi zapowiedział, iż został na niego wydany wyrok śmierci choć postara się to maksymalnie załagodzić.

Po opuszczeniu Neverwinter Numizmos, Ladelac, Caladel i Trandil udali się do Waterdeep aby uzupełnić zapasy a następnie no pustynię Anauroch do władców Thulthantar dostarczyć list od Lorda Nashera. Podróż odbyła się całkiem szczęśliwie i po kilku tygodniach podróży dotarli pomyślnie do miasta. Na miejscu okazało się, iż w liście zawarta była informacja, iż jego dostarczyciele zostają przekazani w służbę miasta a nowi mocodawcy mają prawo uczynić z nimi co zechcą.

Pobyt w mieście trwał przez blisko pół roku, gdzie trójka elfów i człowiek zostali oddelegowani do poszczególnych zadań. Nabyli w tym czasie dodatkową wiedzę i umiejętności by w końcu nadszedł dla nich czas próby jak bardzo będą przydatni. Numizmos, przechodzący kryzys wiary od wielu miesięcy został wezwany przed oblicze Muntasira, kapłana świątyni Nerulla gdzie przez ostatnie pół roku nabywał nowej wiedzy. Muntasir oznajmił mu, że świątynia jest zadowolona z jego zaangażowania i pozostaje tylko jedna rzecz by Nerull obdarzył go swą łaską i znów mógł korzystać w pełni z kapłańskich umiejętności. W tym celu nakazano mu udać się do wioski Woltsara i tam zdobyć informację o miejscu ukrycia starych krasnoludzkich ruin gdzie ukryty jest artefakt poświęcony Nerullowi. Przy okazji ma pomóc miejscowym wieśniakom, którzy to mają problemy z tajemniczymi morderstwami. Do pomocy w trudnym terenie podziemi został mu przydzielony łotrzyk imieniem Silk, wraz z którym Numizmos zebrał trójkę swoich towarzyszy nie widzianych od dawna.

Po dwóch dniach podróży cała piątka dotarła na miejsce. W czasie drogi zostali zaatakowani przez dziwnego stwora w wyniku czego śmierć poniósł chowaniec Caladela. Na miejscu okazało się, iż morderstwa rozpoczęły się kilka tygodni wcześniej kiedy to zarządca Aleks, pracujący dla Rządcy Iwana Hertzoga poszedł w las i znalazł jakąś kamienną konstrukcję. Kiedy poszedł tam ponownie, nigdy już nie wrócił. Potem ginęli inni mieszkańcy wioski, zawsze zmasakrowani. Rządca Iwan polecił im udać się po więcej informacji do Petera i Any Peterson, którzy twierdzą iż na czele demonów odpowiedzialnych za morderstwa stoi ich syn.

Spotkanie z Peterem nie dostarczyło zbyt wielu cennych informacji. Faktycznie utrzymywali oni, iż ich syn Gregor jest przywódcą owych demonów i tylko dlatego mimo iż mieszkają na uboczu żaden demon im nie zagroził. Gregor, to uprowadzony w dzieciństwie czyli przed trzydziestu laty syn którego wychował las. Peter nie wie jak znaleźć Gregora, jednak mogą w tym pomóc duchy domostwa lub potężniejsze – lasu. W trakcie rozmowy z Peterem Numizmos zabija Anę, i wrzuca jej ciało do pieca służącego do wypalania drewna czym szokuje Trandila widzącego całe zajście. Po tym czynie Numizmos ma wrażenie jakby z wiatrem zostały mu przyniesione do uszu słowa „Więcej krwii, jeszcze…”. Drużyna postanawia zaczekać do wieczora, by wezwać ducha domowego, opiekuna zwierząt i domu.

Wrobieni

W bardzo niedługim czasie do pomieszczenia, w którym znajdowała się drużyna przybył Jeremy z informacją, iż są wzywani przed oblicze Lorda Nashera. W drodze do komnat władcy Neverwinter dowiedzieli się, iż dopler nie działał sam. Do pałacu na audiencję przybył wraz z Karlem Wesmeierem, jednakże po zamachu nie znaleziono go w komnacie. Ciekawego odkrycia natomiast dokonano w komnacie Joachima Mernitza. Znaleziono tam jego ciało oraz dowody wskazujące na to iż podmieniec miał po udanym zamachu na Lorda zając jego miejsce i wraz z Karlem objąć władzę w Neverwinter.

W komnatach Nashera Alagondara, drużyna została poproszona o udanie się do domu Karla i doprowadzenie go przed oblicze Lorda żywego bądź martwego gdzie zostanie osądzony za zdradę. W tym celu otrzymali nakaz aresztowania wspomnianego doradcy a także wsparcie w postaci Darona, który udał się na miejsce wraz z nimi.

Aresztowanie nie przebiegło w sposób łagodny czego można było się spodziewać. Strażnicy przy bramie skutecznie opóźniali dostanie się do środka posesji dając czas zdrajcy na stosowną ucieczkę. Zniecierpliwiona drużyna postanowiła więc dokonać siłowego wejścia na teren i chwilę później naparli na bramę, po sforsowaniu której doszło do walki. Kiedy walka rozgorzała na dobre, a ranni byli po obu stronach ze stajni na terenie posesji wyjechał powóz taranując wszystkich po drodze. Przytomne zachowanie Ledalaca pozwoliło na zatrzymanie uciekiniera, którym okazał się być Karl Wesmeier. Z powodu braku możliwości ucieczki uszkodzonym wozem doszło do starcia z nim samym. Jak się okazało walka z doradcą Lorda nie była łatwa, gdyż okazał się on być uzdolnionym czarodziejem a jego magia mocna dała się we znaki drużynie. Po ciężkim starciu w końcu udało się go pokonać doprowadzając go do śmierci. Po ogołoceniu trupa z wszelkich drogocennych przedmiotów drużyna udała się do pałacu zdać raport oraz świętować udane zamknięcie sprawy oraz odebrać obiecaną nagrodę. W między czasie Numizmos zauważył z niepokojem, iż próba rzucania jakichkolwiek zaklęć nie przynosiła skutków a jego podejrzenia związane z odebraniem mu tej możliwości przez Pelora potwierdziło spotkanie z kapłanem.

Historia jednak potoczyła się zupełnie inaczej niż tego by oczekiwali. Nocą Caladel ponownie został nawiedzony przez licza, który zapowiedział mu iż nie można z nim tak po prostu pogrywać i oczekiwać, że zostanie to zapomniane. Na oczach elfa, uśpione ciała jego samego i towarzyszy zostały zakute w kajdany i wyniesione z zajmowanego pokoju przez straż pałacową. Rankiem następnego dnia, obudzili się wszyscy w mokrej, brudnej i śmierdzącej celi zakuci w kajdany. Próby nawiązania kontaktu ze strażą nie przyniosły żadnych skutków poza obiciem Songoku i wybiciem mu barku. Próby ucieczki oraz wyswobodzenia się z kajdan oraz obroży uniemożliwiającej rzucanie zaklęć również spełzły na niczym.

Po kilku dniach pobytu w celi, zostali wreszcie przeniesieni do Sali gdzie przedstawiono im zarzuty spiskowania, gwałtu, zabójstwa, zdrady i jeszcze kilku innych za co groziła im śmierć. Prowadzącym jak się okazało był Gerhard Smallvile, protokolantem John Sparsam natomiast świadkiem arcykapła Hironeusa Olef Greatsword. Smallvile przedstawił im wiele faktów i dowodów jak dokumenty i zeznania świadków mających potwierdzać zarzuty. Zdziwieni, nie przyznali się do zarzutów a Songoku z powodu niecenzuralnych słów i niewłaściwego zachowania po raz kolejny został pobity do nieprzytomności. Następnego dnia odwiedził ich Jeremy Reiner, który poinformował ich, że są w sytuacji beznadziejnej i tylko dlatego, że zawdzięcza im odzyskanie córki osobiście zaangażował się w ich sprawę i próbę uwolnienia. Jako, że pomimo zarzucanych im czynów uratowali też samego Lorda Nashera udało mu się go przekonać by potraktował ich w miarę łagodnie. Otrzymali oni propozycję, iż zostaną wydaleni z miasta z wyrokiem banicji oraz brakiem możliwości powrotu do miasta a także udadzą się w daleką podróż do królestwa Anauroch z listem. Neverwinter próbuje od jakiegoś czasu nawiązać stosunki dyplomatyczne z władcą miasta Pomrok i oni mają w tym pomóc. Pozwoli to pozbyć się ich z samego miasta a także Wybrzeża Mieczy na długi czas. Zostali też ostrzeżeni, iż próba nie dostarczenia listu skończy się dla nich tragicznie gdyż mają zostać obłożeni stosownym zaklęciem, które uaktywni się jeśli po opuszczeniu miasta wybiorą inną drogę niż na wschód.

Nie mając innego wyjścia zgodzili się na warunki i czekają na opuszczenie więzienia…

Zamach

Po ustaleniu planu działania Songoku, Ledalac, Caladel oraz Numizmos postanowili wkroczyć do środka budynku, w którym miał się znajdować Guido i jego poplecznicy. Krótki rekonesans chowańców potwierdził obecność kilku osób w środku więc pewni swego wkroczyli do środka. Na początku unieszkodliwili odźwiernego oraz jego psa by następnie przeszukać parter i spotkać się z dwójką uzbrojonych strażników pilnujących pomieszczenia z zejściem do piwnicy. Następnie udali się na piętro gdzie oprócz śpiącej kobiety (ogłuszonej przez Songoku), nie spotkali nikogo więcej. Powrót na parter przyniósł spotkanie z rudą kobietą, która na ich widok wystrzeliła z kuszy a następnie czmychnęła do piwnicy. Ze zwiadu chowańca wynikało, że w środku znajduje się dwójka bandziorów oraz jakieś przerażone dziecko. Jako, że próby negocjacji z przebywającymi w środku nie przyniosły pożądanego efektu grupa postanowiła wyważyć drzwi i wkroczyć do środka. Krótka walka poprzedzona wymianą zdań przyniosła śmierć Guido i ogłuszeniem Brunhildy, po przeszukaniu której znaleźli listy miłosne między faworytą Lorda Nashera a Arcykapłanem Hironeusa. Uratowana dziewczynka okazała się być uprowadzoną córką Jeremiego Reinera. Przed opuszczeniem domostwa Numizmos postanowił jeszcze spalić cały budynek wraz z ciałami. Po powrocie do kryjówki związano Brunhildę a następnie cała drużyna udała się na spoczynek.

Nocą Caladel miał ponowną wizytę licza, podczas której poinformował go iż nie dobije z nim targu i nie pomoże w odzyskaniu Łzy Vecny. Rankiem następnego dnia po przesłuchaniu Brunhildy wyszło na jaw John Sparsam, Jeremi Reiner, Olef Greatsword oraz Gissele Chamberlain byli szantażowani przez nią na polecenie niejakiego Joachima Mernitza, podobnie jak zahipnotyzowanie Darona.  Brunhilda została uwolniona w zamian za służbę i prowadzenie interesów dla drużyny. Znalezione listy zostały przekazane Dirckowi, który miał je odpowiednio wykorzystać by ułatwić sobie działania na terenie miasta Neverwinter. Po przeprowadzeniu wszystkich rozmów wyruszyli do Jeremiego Reinera by oddać mu uprowadzoną córkę. Po drodze spotkali Trandila, który o poranku został wyleczony przez kapłanki Pelora. Wizyta u Jeremiego przyniosła kolejne rewelacje, z których wynikało iż wprowadzenie podatków przez radę na życzenie Joachima to tylko początek planu a całość miała na celu zabicie Lorda Nashera i przejęcie władzy w mieście.

Natychmiast pod przewodnictwem doradcy Lorda wszyscy udali się do pałacu aby ostrzec o zbliżającym się niebezpieczeństwie. Na miejscu okazało się, iż w tej chwili na audiencję przybył wspomniany wcześniej Joachim Mernitz. Kiedy wkroczyli do komnat Lorda okazało się, iż w środku jest ich dwóch, przy czym jeden duszony przez drugiego garotą. Szybka interwencja doprowadziła do zabicia zamachowca, którym okazał się być doppelganger a sam Lord został uratowany.

Po tym wydarzeniu cała drużyna udała się do strzeżonej komnaty by tam oczekiwać na dalszy rozwój wydarzeń…