Sesje u Venara

Na rzece Chionthar

Po ostatnich wydarzeniach w Beregoście drużyna postanowiła odpocząć kilka dni zostając w mieście. W tym czasie Ormlyr przeprowadził dodatkowe śledztwo dotyczące Johna Taugena wraz z przeszukaniem jego domu. Odkryto tam listy, z których wynikało iż znajomość rytuału nabył od niejakiej Etelki z Czarnych Szczytów, krasnoludzkiej kopalni nieopodal miasta Triel. Ormlyr poprosił drużynę o pomoc w dokończeniu tej sprawy i wyruszeniu na poszukiwanie tej kobiety. Mieli się dowiedzieć kim jest, jak weszła w posiadanie rytuału który w rzeczywistości miał sprowadzić potężnego demona do Beregostu i jeśli to możliwe sprowadzić ją do niego.

Drużyna wyruszyła w daleką podróż do Triel rzeką Chionthar poczynając od Wrót Baldura gdzie wynajęli łódź i płynąc w górę rzeki. Drugiego dnia podróży natknęli się na porzuconą barkę rzeczną na której widać było ślady nierównej walki. Znaleźli trupy dwóch mężczyzn i kobiety, a po chwili w oddali usłyszeli też krzyk kolejnej. Kiedy ruszyli w tamtym kierunku na polanie dostrzegli trzech orków oraz kobiety w poszarpanym stroju. Nie namyślając się wiele, ruszyli jej na pomoc. Niespodziewanie, z góry dobiegł ich krzyk i zostali dodatkowo zaatakowani przez harpię, która uniosła jednego z braci w górę a następnie go opuściła doprowadzając do stanu ciężkiego. Kiedy orkowie padli pod ciosami drużyny ona sama uciekła w przestworza. Uratowaną okazała się być Renata Hass, podróżująca z rodziną do Elturel wraz z towarem na sprzedaż. Podziękowała im za pomoc a także poprosiła o pomoc w dotarciu do miasta. Umówiła się z nimi, że ona sprzeda towar i zostanie już w mieście a oni będą mogli zabrać barkę. Podczas dalszej drogi Celadel zdecydował się zapłacić rzeczne myto za Renatę gdyż dziwnym trafem nie mogła ona znaleźć pieniędzy, które znajdowały się wcześniej na łodzi (kuferek przywłaszczył sobie Songoku). Dzięki temu Celadel zyskał dodatkową „wdzięczność” Renaty, którą wynagrodziła mu już po dotarciu do Elturel.

Korzystając z dnia wolnego jaki Renata potrzebowała na zorganizowanie sprzedaży towaru z barki, drużyna postanowiła odwiedzić zielarkę Elvirę którą poznali wcześniej w Beregoście. Niestety gdy trafili do jej domu, okazało się że jest cały splądrowany a jej samej nie ma. W środku, pomiędzy rozrzuconymi rzeczami znaleźli krótki list skierowany do Elviry z ostrzeżeniem iż ma „dostarczyć towar do czerwonej stodoły”. Poszukiwania czerwonej stodoły doprowadziły ich na obrzeża miasta gdzie w starej stodole faktycznie była przetrzymywana. Uwolniona z rąk dwóch opryszków podziękowała im dzieląc się z nimi częścią swoich mikstur  zielarskich. Niestety nie dowiedzieli się jaki towar i komu miała dostarczyć Elvira…

Kilka dni później drużyna dotarła do rozwidlenia rzeki mijając miasto Scornurel i kierując się dalej w kierunku Triel. Po drodze, gdy mijali rozbudowaną wieżę na brzegu rzeki dostrzegli dwóch krasnoludów machających do nich rozpaczliwie. Kiedy się zbliżyli okazało się, że są to budowniczy wieży i chcą aby ich zabrano stąd jak najprędzej. Rozmowę przerwał inny krasnolud, jak się okazało główny inżynier prac naprawczych Thordek Isembeard. Okazało się, że ci dwaj to dezerterzy którzy ze strachu chcieli uciec. Thordek wyjaśnił im, że faktycznie od kilku dni giną jego robotnicy, którzy odbudowują starą wieżę i nie może sobie poradzić z problemem. Po krótkich negocjacjach dotyczących zapłaty za rozwiązanie problemu, bohaterowie zacumowali i udali się do wieży. Jak się okazało nocą z podziemnych komnat, wykorzystując magiczny klucz wychodził ghast, który porywał krasnoludy i żywił nimi się. Na dole oprócz kilku zombi drużyna odkryła pomieszczenia wskazujące na to, iż dawno temu ktoś tu mieszkał. Biorąc pod uwagę pomieszczenia jakie się tam znajdowały wszystko wskazywało na to, iż musiał to być uczony, mag lub alchemik. Drużyna znalazła jeszcze jedno pomieszczenie zamknięte magicznie do którego jednak nie mogła się dostać. Wprawdzie pasowało do magicznego zamka pięć kluczy znalezione przy zombi, ale brakowało szóstego którego nie mogli znaleźć.

Rankiem poinformowali Thordeka o rozwiązaniu problemu informując go o ghaście, który zamieszkiwał wieżę i po odebraniu nagrody ruszyli dalej.

Beregost Dzień 2 i 3

Rankiem następnego dnia, mimo iż wydarzenia poprzedniego dnia nie dotyczyły bezpośrednio drużyny postanowili spróbować zgłębić temat i dowiedzieć się czegoś więcej na temat demona w kanałach oraz pozostałych zajść. W tym celu udali się do Johna Teugena, przewodniczącego Rady Miasta. John okazał się sympatycznym i przyjaznym człowiekiem jednak nie wykazał większego zainteresowania. Sprawę demona w kanałach wręcz zignorował nie dając wiary w żadne słowo. Niepocieszona drużyna postanowiła jeszcze raz sprawdzić więc kanały i rozprawić się z demonem. Po drodze zauważyli człowieka, któremu wypadła zwinięta kartka. Nadawcą wiadomości okazał się John Teugen i było to zaproszenie na spotkanie tajemniczego Wewnętrznego Kręgu.

Drużyna odwiedziła również Freda Stollera, aby sprawdzić informacje o znalezionym rzekomo goblinie w jego magazynie. Stoller potwierdził tę informację co jeszcze bardziej wzbudziło zainteresowanie drużyny. Ponowne odwiedziny miejsca spotkania z demonem nie przyniosły żadnych efektów. Pomieszczenie okazało się całkowicie puste bez jakichkolwiek śladów wcześniejszej bytności. W drodze powrotnej drużyna została zaproszona do niejakiego Gregorego Magiriusa, członka Rady Miejskiej. Okazał się nim człowiek, któremu wypadła wiadomość o wieczornym spotkaniu Wewnętrznego Kręgu. W rozmowie zapewniał ich, że nie ma się czym absolutnie przejmować i przyznał się wręcz,, że faktycznie w mieście funkcjonuje stowarzyszenie mające na celu poprawić świetność miasta a on sam jest jego członkiem. Nie uwierzył w demona pod miastem i jakiekolwiek zagrożenie z tego wynikające. Zapewnił, że powinni cieszyć się atrakcjami miasta i niczym nie przejmować.

Wieczorem drużyna miała spotkanie z Jimem Brownem w obstawie kilku opryszków, zapewniając ich że dalsze wtrącanie się w sprawy miasta może mieć dla nich przykre konsekwencje. Natomiast późno w nocy odwiedził ich Gregory, mocno zdenerwowany. Wyjawił im, że właśnie wraca ze spotkania Semper Quinquennium – organizacji, która miała dziś przeprowadzić rytuał dzięki któremu wzbogacą się oni członkowie i same miasto. Niestety w wyniku działań drużyny miejsce odprawienia rytuału zostało „spalone” i trzeba go przeprowadzić gdzie indziej. Mówi im to dlatego, iż okazało się że do odprawienia tego rytuału niezbędnym jest złożenie ofiary z człowieka na co on nie jest gotowy. Na pytanie czemu z tym przychodzi do nich, odpowiedział iż w ten rytuał są zaangażowani najważniejsi ludzie w mieście i nie wie komu ufać. Poprosił ich o zajęcie się tą sprawą jak tylko dowie się gdzie rytuał ma zostać odprawiony, on sam ich o tym poinformuje.

Rankiem następnego dnia, drużyna otrzymuje zaproszenie przez posłańca od Gregorego z prośbą o pilne spotkanie. Na miejscu okazuje się, iż Gregory leży w kałuży krwi w swoim salonie na piętrze a chwilę później lokaj wezwał straż informując ją o zabójstwie swojego pana. Przed ucieczką odkrywają jeszcze wskazówkę o możliwym miejscu odprawienia rytuału. Drużyna ucieka z miejsca zabójstwa Gregorego jednak zdając sobie sprawę, iż długo nie dając rady się ukrywać postanawiają wysłać Numizmosa na negocjacje do Ormlyra. Udało im się go przekonać do swoich racji i wraz z kapitanem straży Rainhardem Ironhandem oraz członkami straży miejskiej wyruszyli na miejsce gdzie podejrzewali, że będzie odprawiony rytuał.

Na miejscu podzielili się na dwie grupy i drużyna wkroczyła do środka od tyłu magazynu w którym zakładała iż odbędzie się rytuał. W środku nakryli Johna Teugena w środku pentagramu a na szczycie każdego z ramion wyglądających na otumanionych członków Rady Miasta. Wraz z nim na miejscu zastali dziwnego stwora z długimi ostrzami zamiast rąk z którym musieli się zetrzeć aby powstrzymać dokończenie rytuału. Niestety zanim śmiałkowie dotarli do Teugena ten zdążył zabić dwóch z nich. Na szczęście nikt więcej nie ucierpiał i mogli spokojnie wrócić do świątyni i w pełni oczyścić się z zarzutów o zabójstwo Gregorego.

Beregost Dzień 1

Następnego dnia po nocnych wydarzeniach drużyna dotarła do Beregostu. Krótka rozmowa ze strażą przyniosła im pierwsze informacje związane z celem podróży. Oprócz informacji dotyczących samego Turnieju, dowiedzieli się iż w Beregoście nie funkcjonuje stanowisko burmistrza o czym było w piśmie znalezionym przy zwłokach Willa Blumberga. Swoje kroki skierowali do Wesołego Żonglera i tam spędzili noc. Rankiem następnego dnia, zgodnie ze wskazówkami strażnika udali się do sędziego Henrego Judgemana celem dopełnienia formalności związanej z odebraniem majątku oraz zapisania się na Turniej; Songoku – Turniej Walki, Ledalac – Turniej Strzelecki. Ku ich rozczarowaniu u sędziego dowiedzieli się, że podpisany na liście do Willa Blumberga, burmistrz Karl Findale nie istnieje. Miastu formalnie przewodzi Jaśnie Promienny Keldath Ormlyr – kapłan Pelora jednakże władza zarządzająca została przekazana sześcioosobowej Radzie Miasta, której przewodniczy John Teugen – miejscowy kupiec. W skład rady wchodzą jeszcze; Henry Judgeman – sędzia, Alan Craumerdan – hodowca koni, Jim Brown – właściciel Wesołego Żonglera, Fred Stoller – kupiec i Gregory Magirius – hodowca bydła. Co więcej w mieście nigdy nie przebywał żaden Hrabia Manfred Blumberg. Według  sędziego, najpewniej obecny na spotkaniu Will Blumberg (Numizmos) padł ofiarą głupiego żartu. A więc w konsekwencji drużyna nie przejęła żadnego majątku co było powodem sporego rozczarowania.

Po spotkaniu z sędzią drużyna udała się na Turniej. Po drodze dokonali zakupów kilku przydatnych ziół u zielarki Elviry Kurnbaum z Elturel oraz odwiedzili Teatr Osobliwości Bonifacego, w którym można było obejrzeć różnego rodzaju nietypowe stworzenia. Turniej okazał się jednak zbyt wielkim wyzwaniem gdyż Ledalac nie przebrnął kwalifikacji a Songoku poległ już w pierwszej walce co miało w przyszłości mieć przykre konsekwencje dla niego samego. Podczas powrotu z turnieju, drużyna była świadkiem rozmowy między sędzią a Bonifacym, któremu uciekło z Teatru jedno stworzenie – trójnogi goblin. Bonifacy chciał aby sędzia wysłał straże na poszukiwanie goblina, jednakże ten tłumaczył się brakiem odpowiedniej ilości ludzi na ten cel. Po krótkiej konwersacji drużyna nie mając nic lepszego do roboty postanowiła podjąć się odszukania goblina by następnie ruszyć jego śladem do kanałów miasta.

Podczas przeczesywania kanałów doszło do trzech spotkań. Pierwsze to znalezienie zwłok krasnoluda, którego wcześniej widzieli u sędziego zakutego w dyby za picie i zaczepianie. Przy zwłokach znaleźli kartę wyrwaną z jakiegoś pamiętnika datowaną na dwieście lat wstecz z której wynikało, iż kuźnia niejakiego Duergerdina Czarnego w Khundrukarze została zaatakowana przez orki i najpewniej nie odeprze tego ataku i obrońcy muszą zabezpieczyć największe skarby przed złupieniem.

Do drugiego doszło, gdy przypadkiem wtargnęli do pomieszczenia zajmowanego przez miejscowych rzezimieszków pod przywództwem Jima Browna. Do konfrontacji nie doszło a nawet za przekazaniem pewnej sumy złota uzyskali kilka cennych informacji. List wysłany do Willa został sporządzony właśnie przez niego na zlecenie tropiciela/łowcy nagród Alfonsa Smithrazora. Jim zasugerował, że list ten miał na celu jedynie wywabienie tego człowieka aby Alfons mógł go schwytać. Poszukiwany goblin faktycznie był niedawno widziany przez nich jednak uciekł dalej w głąb kanałów.

Trzecie spotkanie to znalezienie goblina, a właściwie jedynie śladu pozostawionego po nim samym. Przeszukiwanie kanałów doprowadziło bohaterów do kolejnego pomieszczenia, które początkowo wydawało się puste. Na ziemi znajdował się pentagram przy którym widoczne były krwawe ślady a w rogu skrzynia nad którym widniał napis „Semper Quinquennium”. Próba podejścia do skrzyni spowodowała uaktywnienie czaru zawartego w pentagramie i oczom drużyny ukazała się dziwna istota będąca w efekcie demonem strażniczym. Demon nie okazał się agresywny do momentu gdy Kord nie spróbował go wyminąć by dostać się do skrzyni. Od niego dowiedzieli się, że goblin nie posłuchał ostrzeżeń i został przez niego zjedzony a krwawe zacieki to wszystko co po nim zostało.

Niepocieszona drużyna wróciła do Bonifacego by przekazać mu informację o goblinie. W międzyczasie sam Bonifacy dostał informację od sędziego iż ciało goblina zostało znalezione w jednym z magazynów Stollera. Wydarzenia te słusznie wzbudziły zaniepokojenie drużyny jednakże wzmianka u sędziego o demonie w kanałach została zbagatelizowana. Co więcej podczas powrotu do karczmy Numizmos oraz Cyryl cały czas czuli jakby byli obserwowani a sam Numizmos został zaczepiony przez szaloną wróżbitkę ostrzegającą go przed niebezpieczeństwem, która chwilę później zmarła w konwulsjach.

W drodze do Beregostu

Powrót do Wrót Baldura zakończył się szczęśliwie. Poszukiwacze przygód zwrócili ciało Sharwyn oraz pierścienie i odebrali umówioną nagrodę pieniężną. Zgodnie z wcześniejszymi planami postanowili następnego dnia ruszyć do Beregostu. Szczęśliwym zrządzeniem losu na ich drodze stanął Jonas Kaplan, kupiec z Brindinford i jednocześnie przyjaciel Cyryla z lat dzieciństwa. Droga Jonasa również wiodła do Beregostu na coroczny turniej rycerski między Wrotami Baldura oraz Waterdeep. Jonas podążał tam z transportem wyśmienitej jakości wina, który miał nadzieję korzystnie spieniężyć. Zaproponował więc grupie przyłączenie się do niego w ramach ochrony dzięki czemu będą mogli jeszcze zarobić. Rankiem następnego dnia, po suto zakrapianej imprezie w karczmie „Lwi zakątek” wyruszyli do Beregostu.

Pierwszy dzień podróży upłynął spokojnie i bez żadnych kłopotów dotarli do gospody „Pomocna dłoń”. Pod dachem Bentleya Lustrzymroka spędzili wydawałoby się nudny wieczór, jednakże czujne oko Caladela uchwyciło mężczyznę przy barze rozmawiającego z nieprzyjemnie wyglądającymi opryszkami jednocześnie ukradkiem wskazującego na stół przy którym siedzieli. Niestety ów człowiek, skrzętnie ukrywał swoją twarz pod kapturem co uniemożliwiło jego identyfikację. Co więcej chwilę później opuścił gospodę zanim grupa zdążyła w jakikolwiek sposób zareagować. Oczywistym podejrzeniem było, iż zamierza on położyć łapę na „ich majątku” co zwiększyło ich czujność. Wiedzieli doskonale, że do Beregostu pozostało im dwa dni drogi a to dużo czasu aby wydarzyły się nieprzyjemne konsekwencje tego spotkania.

Następny dzień minął spokojnie, jednakże noc przyniosła spodziewane wydarzenia. Przezornie drużyna nie poszła spać, a jedynie udawali sen dzięki czemu szybko zareagowali na nocny atak tajemniczego mężczyzny i jego kompanów. Atak został odparty choć nie bez strat. Ewidentnie wszystkie ataki były kierowane w kierunku Numizmosa ale to Kord został ranny a jeden z woźniców Jonasa został zabity. Przeszukanie zwłok zamaskowanego mężczyzny potwierdziło, iż celem był kapłan. Z listu jaki przy nim znaleźli wynikało, iż nazywa się Adolf Smithrazor, który interesuje się tajemniczym stowarzyszeniem a członkiem którego najpewniej jest niejaki Will Blumberg – osobnik znaleziony kilka dni wcześniej przez drużynę wracającą z Oakhust. Co więcej, z listu wynikało, iż ów Blumberg tytułowany jest Mistrzem Potęgi.

Po nocnych wydarzeniach, drużyna bez żadnych już kłopotów dotarła bez problemów do Beregostu, w którym trwały ostatnie przygotowania do Turnieju Miast.

Na ratunek

Wrota Baldura - miasto wielu możliwości, do którego wiosną trafiają bohaterowie. Odpowiadając na ogłoszenie kupca Albina Skintrade, każdy z osobna trafia na spotkanie, w wynku którego łączą się w jedną drużynę i wyruszają na poszukiwanie dwójki dzieci Albina. Wojownik Talgen i jego siostra czarodziejka Sharwyn wraz z dwójką przyjaciół; paladynem Sir Bradfordem oraz tropicielem Karakasem postanawiają zbadać ruiny starej cytadeli, w której mają nadzieję znaleźć skarby oraz wiedzę. Wyprawa do oddalonej o cztery dni drogi cytadeli miała miejsce na jesieni i po dziś dzień brak jakichkolwiek informacji o śmiałkach.

Trzeciego dnia od wyruszenia z Wrót Baldura, nasi bohaterowie: Kord, Songoku, dwaj bracia Caladel i Ledalec oraz Cyryl docierają do miasteczka Oakhurst, gdzie na miejscu potwierdzają informację o grupie śmiałków którzy jesienią wybrali się do cytadeli. Niestety powrócił tylko tropiciel, który niedługo potem zmarł. Okazuje się, że cytadelę od kilku lat zamieszkują gobliny, które działają na zlecenie druida hodującego magiczne jabłka przedłużające życie a także sprawność fizyczną. Z relacji zmarłego tropiciela wynikało, że owe gobliny doprowadziły do śmierci jego oraz reszty śmiałków. Niezrażeni tymi informacjami awanturnicy ruszyli w kierunku cytadeli.

Po dotarciu na miejsce, okazało się że faktycznie ruiny zamieszkane są przez plemię goblinów. Umiejętności dyplomatyczne zaklinaczy doprowadziły do rozmowy z przywódcą plemienia, hobgoblinem Durnem oraz jego doradcą – szamanką Grenl. Podjęte negocjacje wyjawiły, iż w podziemiach faktycznie przebywa druid imieniem Belak wraz ze swym przybocznym Balsagiem, potężnym bugbearem. Jesienią ubiegłego roku, plemię Durna faktycznie na zlecenie Belaka pochwyciło i dostarczyło druidowi trójkę nieszczęśników jacy zapuścili się w te rejony. Durn, w zamian za pozbycie się Balsaga zgodził się na zabranie pierścieni dwójki rodzeństwa lub ich ciał jeśli takie pozostały.

W podziemiach cytadeli dochodzi do konfrontacji siłowej z Balsagiem, która niemalże kończy się śmiercią Songoku. Dalsza eksploracja podziemi doprowadziła do spotkania z samym Belakiem. Okazało się, że w magiczny sposób dokonał przemiany Sharwyn oraz Bredforda i ci dzisiaj są jego bezwolnymi i posłusznymi sługami. W wyniku braku porozumienia doszło do siłowego rozwiązania sprawy i tylko skuteczny cios Korda doprowadził do tego, iż drużyna nie dołączyła do grona sług druida.

W podziemiach, oprócz skromnego dobytku druida, zwycięzcy awanturnicy znaleźli uwięzionego Numizmosa, kapłana Pelora, który postanowił dołączyć do swoich wybawców. Po zabraniu łupów, oraz ciała Sharwyn drużyna wróciła do Durna. Durn, pomimo obaw drużyny o złamanie przez niego umowy, wywiązał się z niej w pełni. Pozwolił im bezpiecznie opuścić cytadelę i zapewnił, iż nie zamierza im szkodzić. W Oakhurst nie zabawili zbyt długo gdy mieszkańcy dowiedzieli się, że druid nie żyje a magicznych jabłek więcej nie będzie.

Droga powrotna do Wrót Baldura nie okazała się zbyt bezpieczna. Drugiego dnia podróży, śmiałkowie napotkali ciało wędrowca, którego napadły oraz konsumowały ghule. Po krótkiej walce okazało się iż zabity podróżny jest łudząco podobny do kapłana, a w jego ekwipunku znaleźli list, z którego wynikało iż ów zabity to niejaki Will Blumberg zmierzający do Beregostu celem odebrania majątku po zmarłym hrabim Manfredzie Blumbergu o wartości dwudziestu tysięcy sztuk złota. Zgodnie stwierdzono, iż po powrocie do Wrót Baldura skorzystają z okazji i wyruszą do Beregostu aby odebrać pieniądze.